Annesi Nihan arada, Rüya ile yaşadıklarını bir sosyal paylaşım sitesinde anlatıyor. Ben de bu anıları okumaya bayılıyorum. Bir çocuğun hayatınıza girmesiyle, bildiğiniz tüm doğruların ayağının kayması, bir çocuğun varlığının gündelik hayatınızı, her gün yeni şeyler öğrendiğiniz bir deneyime dönüştürmesinin en güzel örneği bence bu anılar. Bu sebepten sizlerle de paylaşmak istedim. Güne güzel başlayamadıysanız bile, bu yazıdan sonra tebessümle devam edebilirsiniz belki kaldığınız yerden.
Nihan'ın Rüya ile diyaloglarını kendi anlatımıyla aktarıyorum:
"Almanca konuşan iki küçük kardeşin ne dediklerini anlayamayan Rüya, önce onları bir süre can kulağıyla dinledi. Sonra onlara şöyle dedi; onşingohloflangunlaşugh. Çocuklar onun yanından korkuyla ve koşarak uzaklaştılar. Omuzları düşen ve kaçmalarına anlam veremeyen Rüya çok üzgün bir halde yanıma geldi ve ellerini iki yana açarak;
Rüya: Anne arkadaşlar gittiler.
Ben: Neden gittiler be kızçem? Sen onlara ne dedin ki?
Rüya: Benim adım Rüya, oynayalım mı dedim.
Ben: Hmm ama ben başka bişey duydum sanki.
Rüya: Ama onlar flangunhargh diyolardı ben de onun için onşingohflan dedim.
Ben: Yani ne demek bu.
Rüya: Anne oynayalım mı demek işte ya.. Niye gittiler anne. Ne güzel oynayacaktık.
Ben başka bir dil konusunu nasıl öğretebilirim diye düşünürken biraz zaman geçti.
Rüya: Oynamadılar benimle. Çok üzüldüm anne ya. Neden gittiler anne.
Ben: Rüyacım, peki sence onlar neden gfhgrfwer dediler. Yani sen onların ne konuştuklarını anladın mı?
Rüya: Hmmm bilmiyorum. Anne niye gittiler?
Ben: Çünkü senin ne söylediğini anlamadılar. Bu yüzden de birazcık korkmuş olabilirler.. Biz seninle böyle konuşuyoruz ama o çocuklar anneleriyle başka şekilde konuşuyorlar. İşte bunlar dillerdir.
Sonra benim cevabım onları geri getirmeye yetmediği için anlattığımdan sıkıldı ve gitti. Hala niye onunla oynamadıklarını düşünüp içleniyordu. Zaten anlattıklarımdan da birşey anlamadı. Ben de dünyanın bir çocuğun kavraması için ne kadar büyük ve karmaşık olduğunu düşündüm. Ona uygun bir cevap bulamamış olmama üzüldüm. Tabii anlamadığı bir dilin karşısında ne diyor bunlar ya diye homurdanan pek çok gerzek büyüğe karşılık Rüya, sesleri taklit etmeye çalışmış, onun başka bir dil olduğunu içgüdüsel olarak kavrayıp, o çocuklarla empati kurmuştu. Çocuk sahibi olmak yine çok güzel ve çok zor olmuştu o gün de."
"Ben: Rüya, senin dayın nerde?
Rüya: Engilterre'de.
Ben: Orda dayın başka bir dil konuşuyor. Mesela merhaba demek için hello diyor. Anladın mı?
Rüya: Hello.
Ben: Aferim.
Rüya: Hello.
Ben: Tamam anladın aferim.
Rüya: Hello.
Ben: Dayına skayptan böyle dersin olur mu?
Rüya: Hello.
Ben: Rüya bozuldun mu? Bi kere diyeceksin helloyu. Nasılsın demek nasıl oluyor biliyor musun?
Rüya: Hello mu?
Ben: Yok hayır. Hav ar yu, diyeceksin.
Rüya: Hav ar yu.
Ben: Aferin bitanem. Şimdi dayın sana böyle derse sen de diyeceksin ki fayn tenks end yu.
Rüya: Ayntemis pent.
Ben: Ne?
Rüya: Ayntemis pent.
Ben: Ayntemis pent ne? Fayn tenks diyeceksin.
Rüya: Tamam dayıma diyeceğim işte anne, ayntemis pent.
Ben: Peki öyle dersin. Tamam. Yani biz merhaba diyoruz mesela ama başka yerlerde İngiltere'de mesela hello deniyor, böyle çok çok söyleme şekilleri var. İşte bunlar dildir. Anladın mı?
Rüya: Hıhı. Hello."
"Rüya: Annecim lüffen saçlarını toplama. Saçların hep böyle uzun uzun kalsın. Hiç toka olmasın.
Ben: Ama Rüya çok önüme geliyorlar. Toplasam olmaz mı kızçem?
Rüya: Hayııır anne lüffen, annem böyle uzun uzun olsun. Saçlı olsun. Sen çok güzelsin annecim. O kadar çok güzelsin, o kadar çok güzelsin ki ben sana aşığım. Canım aşığım sana. Saçların da çok güzel. Ama en çok sen güzelsin.
Ve ben ağladım. Ona sarılıp sarılıp ağladım."
"Rüya: Anne bugün nolucak şimdi? Napıcaz?
Ben: Tatlicem bugün bayram iste, söylemiştim ya.
Rüya: Ama nasıl? Ne yaşıcaz bugün?
Ben: Bayramlıklarını giyeceksin sonra ninene gidicez.
Rüya: Sonra?
Ben: Sonra işte bayramın kutlu olsun ninecim dersin. Büyük dayınla yengeni de öp.
Rüya: Peki ama başka ne yapıcaz yani?
Ben: Şeker yersin, baklava yersin.
Rüya: Sonra?Ben: Sonra öyle oturucaz işte ninende. Başka misafirler de gelir.
Rüya: Yani bayram bu mu?
Ben: Bu..
Ve omuz silkip gitti."
"Rüya: Anne ben artık çok değiştim.
Ben: :)))) Nasıl değiştin?
Rüya: Değiştim işte. Herkes değişir. Sen de değiş.
Ben: Ne yapayım peki? Neyimi değiştireyim?
Rüya: Bilmiyorum valla. Büyü, boyun uzasın falan işte.
Ben: Peki.."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder